سامانه مشاوره رایگان قضایی جمهوری اسلامی ایران حجت الاسلام و المسلمین دکتر حشمدار
Related Articles
. شرط مصرح این شرط چنانکه از نام آن پیداست عبارت از شرطی است که بین ایجاب و قبول عقد ذکر شود.
۲. شرط تبانی یا بنایی شرطی است که به هنگام ایجاب و قبول، هرچند به اشاره نامی از آن برده نمیشود لیکن پیش از عقد طرفین نسبت به آن توافق کرده و سپس عقد را با بنای ذهنی نسبت به آن انشا میکنند.
۳. شرط ضمنی شرطی است که در ایجاب و قبول نه به صورت صریح و نه به طور اشاره ذکر نمیشود ولی با لحاظ انس جامعه، معهود در عرف و مورد شناسایی است؛ به گونه ای که اگر عقد بطور مطلق هم انشا شود، وجود شرط مزبور در آن عقد، در ذهن عرف انعکاس می یابد.
وجه تشابه شرط بنایی و شرط ضمنی در این است که هر دو در هنگام ایجاب و قبول مورد توافق طرفین است ولی از آن ذکری در عقد نمیشود. اما وجه تفاوت آنها در این است که شرط بنایی، مورد لحاظ خاص طرفین و معهود ایشان است در حالی که شرط ضمنی، معهود در نزد عرف است و به این جهت مورد لحاظ طرفین در عقد قرار میگیرد.
۴. شرط الحاقی شرطی است که طرفین پس از عقد اراده میکنند آن را به عقد پیشین متصل کنند.
از نظر مرحوم شهیدی، شرط الحاقی با مکانیسم تحلیلی امور اعتباری و وابستگی شرط به عقد سازگار نیست و به همین جهت شرط مزبور نمیتواند دارای آثار شروط ضمن عقد باشد.
مرحوم دکتر مهدی شهیدی، شروط ضمن عقد، صص۴۰-
۴
فقیه محقق، حجت‌الاسلام دکتر حشمدار (دام ظلّه)
سامانه پژوهشی فقهی و حقوقی
به آگاهی می‌رسد که شهروندان ایرانی داخل و خارج از کشور ـ اعم از عموم مردم، اندیشمندان، قضات، و وکلای گرامی ـ می‌توانند پرسش‌های فقهی و حقوقی خود را هر روز ساعت ۷ تا ۸ صبح به‌صورت مستقیم و رایگان با حضرت استاد در میان گذارند.
شماره تماس مستقیم: ۰۹۱۲۱۹۰۰۵۰۰
حضرت استاد، به لطف الهی، آماده پاسخ‌گویی به پرسش‌های شما به چهار زبان فارسی، عربی، انگلیسی و فرانسوی می‌باشند.
. شرط مصرح این شرط چنانکه از نام آن پیداست عبارت از شرطی است که بین ایجاب و قبول عقد ذکر شود.
۲. شرط تبانی یا بنایی شرطی است که به هنگام ایجاب و قبول، هرچند به اشاره نامی از آن برده نمیشود لیکن پیش از عقد طرفین نسبت به آن توافق کرده و سپس عقد را با بنای ذهنی نسبت به آن انشا میکنند.
۳. شرط ضمنی شرطی است که در ایجاب و قبول نه به صورت صریح و نه به طور اشاره ذکر نمیشود ولی با لحاظ انس جامعه، معهود در عرف و مورد شناسایی است؛ به گونه ای که اگر عقد بطور مطلق هم انشا شود، وجود شرط مزبور در آن عقد، در ذهن عرف انعکاس می یابد.
وجه تشابه شرط بنایی و شرط ضمنی در این است که هر دو در هنگام ایجاب و قبول مورد توافق طرفین است ولی از آن ذکری در عقد نمیشود. اما وجه تفاوت آنها در این است که شرط بنایی، مورد لحاظ خاص طرفین و معهود ایشان است در حالی که شرط ضمنی، معهود در نزد عرف است و به این جهت مورد لحاظ طرفین در عقد قرار میگیرد.
۴. شرط الحاقی شرطی است که طرفین پس از عقد اراده میکنند آن را به عقد پیشین متصل کنند.
از نظر مرحوم شهیدی، شرط الحاقی با مکانیسم تحلیلی امور اعتباری و وابستگی شرط به عقد سازگار نیست و به همین جهت شرط مزبور نمیتواند دارای آثار شروط ضمن عقد باشد.
مرحوم دکتر مهدی شهیدی، شروط ضمن عقد، صص۴۰-
۴
فقیه محقق، حجت‌الاسلام دکتر حشمدار (دام ظلّه)
سامانه پژوهشی فقهی و حقوقی
به آگاهی می‌رسد که شهروندان ایرانی داخل و خارج از کشور ـ اعم از عموم مردم، اندیشمندان، قضات، و وکلای گرامی ـ می‌توانند پرسش‌های فقهی و حقوقی خود را هر روز ساعت ۷ تا ۸ صبح به‌صورت مستقیم و رایگان با حضرت استاد در میان گذارند.
شماره تماس مستقیم: ۰۹۱۲۱۹۰۰۵۰۰
حضرت استاد، به لطف الهی، آماده پاسخ‌گویی به پرسش‌های شما به چهار زبان فارسی، عربی، انگلیسی و فرانسوی می‌باشند.
