الزامهای ناشی از ایفای ناروا
درصورتی که ایفای ناروا صورت بگیرد، گیرندهی و دهندهی مال ملزم به انجام اموری هستند که در زیر به آنها اشاره میشود.
الزامهای گیرنده
پس از آنکه شخصی بهناروا مالی را از دیگری گرفت، دو الزام برایش بوجود میآید.
الف) الزام به استرداد مال
پس از تحقق ایفای ناروا و تسلط شخص بر مالی که استحقاق آن را ندارد،
گیرندهی مال بهموجب مادهی301ق.م[16] ملزم به برگرداندن مال به مالک آن
مال است.
درصورتی که مال پرداختشده مقداری پول باشد، گیرندهی مال ملزم است همان
مقداری که دریافت نموده پس بدهد. درصورتی که آنچه پرداختشده مالی غیر از
پول باشد، گیرندهی مال ملزم است همان مال را مسترد نماید؛ چه آن مال، مال
قیمی باشد چه مال مثلی.]درصورتی که آن مال از بین رفته باشد، گیرنده باید
مثل آن مال را درصورت مثلی بودن و یا قیمت آن را درصورت قیمی بودن مال
بپردازد. در مورد این الزام هیچ تفاوتی ندارد که گیرندهی مال با آگاهی از
عدم استحقاق خود، مال را دریافت نموده باشد و یا ناآگاه باشد و به اشتباه
مال را بگیرد زیرا آنچه در این موارد اهمیت دارد برگرداندن مال به مالکش
است. (مادهی303ق.م)
ب) الزام به جبران منافع مال
گیرندهی مال علاوه بر اینکه باید خود مال را پس بدهد، ملزم به جبران
منافع مال نیز میباشد زیرا در مدتی که او مال را بدون استحقاق در اختیار
داشته، مالک از منافع آن مال محروم شده است.مثلاً درصورتی که شخصی به تصور
اینکه به دیگری بدهکار است ماشین خود را به او بدهد؛ پس از آگاهی از
اینکه اصلاً به آن شخص بدهکار نبوده است، میتواند علاوه بر استرداد
ماشین، منافع ماشین را در مدتیکه در اختیار دیگری بوده، مطالبه نماید حتی
اگر او در آن مدت از منافع ماشین استفاده ننموده باشد زیرا مهم محروم ماندن
مالک از منافع ماشین خود است.
باید توجه داشت که مبنای الزام گیرندهی مال به استرداد اصل مال و عوض
منافع آن، تسلطی است که او بدون وجود حق بر مال دیگری پیدا کرده است.
(مادهی303ق.م) بنابراین آنچه موجب مسئول بودن گیرندهی مال است، استفاده
از منافع مال نیست بلکه بهدلیل تسلط نامشروع او بر آن مال میباشد.
در مورد مسئولیت گیرندهی مال نسبت به اصل مال و منافع آن باید دانست که
حتی درصورتی که مال در نتیجهی حوادث قهری مانند زلزله و یا سیل از بین
برود باز هم گیرندهی مال مسئول جبران خسارت است.
همچنین چنانچه گیرندهی مالی که به ناروا داده شده است، آن مال را انتقال
دهد (مثلاً آن را بفروشد و یا اجاره)، مالک (دهندهی مال) میتواند مال را
از کسی که به او منتقل شده است پس بگیرد و یا به این انتقال رضایت دهد و
عوض مال منتقلشده را مطالبه نماید.
الزام دهندهی مال
قانون بین دریافتکنندهی باحسننیت و دریافتکنندهی باسوءنیت تفاوت قائل شده است.یعنی درصورتی که گیرندهی مال با آگاهی از عدم استحقاق خود، مال را دریافت نماید، نمیتواند مخارجی را که برای نگهداری مال متحمل شده از مالک مطالبه نماید اما درصورتی که گیرندهی مال به اشتباه خود را مستحق دریافت مال میدانسته و برای حفظ و نگهداری آن مال هزینههایی کرده باشد، مالک ملزم به پس دادن این هزینهها به گیرندهی مال است. (مادهی305ق.م)
معاملات گیرنده نسبت به مال
درصورتی که شخصی عمداً یا اشتباهاً مالی را که متعلق به او نبوده است به هر عنوانی دریافت نماید، مالک آن نخواهد شد.
بنابراین درصورتی که گیرنده معاملاتی نسبت به مالی که بهطور ناروا به او پرداخت شده انجام دهد؛ معاملات او فضولی خواهد بود. یعنی مالک (دهندهی مال) میتواند چنین معاملهای را رد نموده و مال خود را پس بگیرد. همچنین مالک میتواند معاملهی فضولی را قبول نموده و عوض مال خود را بگیرد.آگاهی و یا عدم آگاهی گیرنده به عدم استحقاق خود تأثیری در فضولی بودن معامله ندارد و معامله درهرحال فضولی محسوب میشود زیرا گیرنده نسبت به مال شخص دیگری (دهندهی مال) معامله نموده است. البته درصورتی که گیرندهی مال با آگاهی از عدم استحقاق خود، مال را بفروشد باز هم معامله فضولی است و مادهی195ق.م در اینباره روشنتر است. کسیکه مال دیگری را در تصرف دارد، درحالیکه استحقاق تصرف در این مال را ندارد، مانند غاصب ضامن خود مال و منافع
فقیه محقق، حجتالاسلام دکتر حشمدار (دام ظلّه)
سامانه پژوهشی فقهی و حقوقی
به آگاهی میرسد که شهروندان ایرانی داخل و خارج از کشور ـ اعم از عموم مردم، اندیشمندان، قضات، و وکلای گرامی ـ میتوانند پرسشهای فقهی و حقوقی خود را هر روز ساعت ۷ تا ۸ صبح بهصورت مستقیم و رایگان با حضرت استاد در میان گذارند.
شماره تماس مستقیم: ۰۹۱۲۱۹۰۰۵۰۰
حضرت استاد، به لطف الهی، آماده پاسخگویی به پرسشهای شما به چهار زبان فارسی، عربی، انگلیسی و فرانسوی میباشند.
الزامهای ناشی از ایفای ناروا
درصورتی که ایفای ناروا صورت بگیرد، گیرندهی و دهندهی مال ملزم به انجام اموری هستند که در زیر به آنها اشاره میشود.
الزامهای گیرنده
پس از آنکه شخصی بهناروا مالی را از دیگری گرفت، دو الزام برایش بوجود میآید.
الف) الزام به استرداد مال
پس از تحقق ایفای ناروا و تسلط شخص بر مالی که استحقاق آن را ندارد،
گیرندهی مال بهموجب مادهی301ق.م[16] ملزم به برگرداندن مال به مالک آن
مال است.
درصورتی که مال پرداختشده مقداری پول باشد، گیرندهی مال ملزم است همان
مقداری که دریافت نموده پس بدهد. درصورتی که آنچه پرداختشده مالی غیر از
پول باشد، گیرندهی مال ملزم است همان مال را مسترد نماید؛ چه آن مال، مال
قیمی باشد چه مال مثلی.]درصورتی که آن مال از بین رفته باشد، گیرنده باید
مثل آن مال را درصورت مثلی بودن و یا قیمت آن را درصورت قیمی بودن مال
بپردازد. در مورد این الزام هیچ تفاوتی ندارد که گیرندهی مال با آگاهی از
عدم استحقاق خود، مال را دریافت نموده باشد و یا ناآگاه باشد و به اشتباه
مال را بگیرد زیرا آنچه در این موارد اهمیت دارد برگرداندن مال به مالکش
است. (مادهی303ق.م)
ب) الزام به جبران منافع مال
گیرندهی مال علاوه بر اینکه باید خود مال را پس بدهد، ملزم به جبران
منافع مال نیز میباشد زیرا در مدتی که او مال را بدون استحقاق در اختیار
داشته، مالک از منافع آن مال محروم شده است.مثلاً درصورتی که شخصی به تصور
اینکه به دیگری بدهکار است ماشین خود را به او بدهد؛ پس از آگاهی از
اینکه اصلاً به آن شخص بدهکار نبوده است، میتواند علاوه بر استرداد
ماشین، منافع ماشین را در مدتیکه در اختیار دیگری بوده، مطالبه نماید حتی
اگر او در آن مدت از منافع ماشین استفاده ننموده باشد زیرا مهم محروم ماندن
مالک از منافع ماشین خود است.
باید توجه داشت که مبنای الزام گیرندهی مال به استرداد اصل مال و عوض
منافع آن، تسلطی است که او بدون وجود حق بر مال دیگری پیدا کرده است.
(مادهی303ق.م) بنابراین آنچه موجب مسئول بودن گیرندهی مال است، استفاده
از منافع مال نیست بلکه بهدلیل تسلط نامشروع او بر آن مال میباشد.
در مورد مسئولیت گیرندهی مال نسبت به اصل مال و منافع آن باید دانست که
حتی درصورتی که مال در نتیجهی حوادث قهری مانند زلزله و یا سیل از بین
برود باز هم گیرندهی مال مسئول جبران خسارت است.
همچنین چنانچه گیرندهی مالی که به ناروا داده شده است، آن مال را انتقال
دهد (مثلاً آن را بفروشد و یا اجاره)، مالک (دهندهی مال) میتواند مال را
از کسی که به او منتقل شده است پس بگیرد و یا به این انتقال رضایت دهد و
عوض مال منتقلشده را مطالبه نماید.
الزام دهندهی مال
قانون بین دریافتکنندهی باحسننیت و دریافتکنندهی باسوءنیت تفاوت قائل شده است.یعنی درصورتی که گیرندهی مال با آگاهی از عدم استحقاق خود، مال را دریافت نماید، نمیتواند مخارجی را که برای نگهداری مال متحمل شده از مالک مطالبه نماید اما درصورتی که گیرندهی مال به اشتباه خود را مستحق دریافت مال میدانسته و برای حفظ و نگهداری آن مال هزینههایی کرده باشد، مالک ملزم به پس دادن این هزینهها به گیرندهی مال است. (مادهی305ق.م)
معاملات گیرنده نسبت به مال
درصورتی که شخصی عمداً یا اشتباهاً مالی را که متعلق به او نبوده است به هر عنوانی دریافت نماید، مالک آن نخواهد شد.
بنابراین درصورتی که گیرنده معاملاتی نسبت به مالی که بهطور ناروا به او پرداخت شده انجام دهد؛ معاملات او فضولی خواهد بود. یعنی مالک (دهندهی مال) میتواند چنین معاملهای را رد نموده و مال خود را پس بگیرد. همچنین مالک میتواند معاملهی فضولی را قبول نموده و عوض مال خود را بگیرد.آگاهی و یا عدم آگاهی گیرنده به عدم استحقاق خود تأثیری در فضولی بودن معامله ندارد و معامله درهرحال فضولی محسوب میشود زیرا گیرنده نسبت به مال شخص دیگری (دهندهی مال) معامله نموده است. البته درصورتی که گیرندهی مال با آگاهی از عدم استحقاق خود، مال را بفروشد باز هم معامله فضولی است و مادهی195ق.م در اینباره روشنتر است. کسیکه مال دیگری را در تصرف دارد، درحالیکه استحقاق تصرف در این مال را ندارد، مانند غاصب ضامن خود مال و منافع
فقیه محقق، حجتالاسلام دکتر حشمدار (دام ظلّه)
سامانه پژوهشی فقهی و حقوقی
به آگاهی میرسد که شهروندان ایرانی داخل و خارج از کشور ـ اعم از عموم مردم، اندیشمندان، قضات، و وکلای گرامی ـ میتوانند پرسشهای فقهی و حقوقی خود را هر روز ساعت ۷ تا ۸ صبح بهصورت مستقیم و رایگان با حضرت استاد در میان گذارند.
شماره تماس مستقیم: ۰۹۱۲۱۹۰۰۵۰۰
حضرت استاد، به لطف الهی، آماده پاسخگویی به پرسشهای شما به چهار زبان فارسی، عربی، انگلیسی و فرانسوی میباشند.
سامانه مشاوره رایگان قضایی جمهوری اسلامی ایران حجت الاسلام و المسلمین دکتر حشمدار